Kom je in Zwitserland bij een fokker, dan krijg je dit beeld.
Hallo, jullie zoeken een paar veulens? Daar zijn ze, ga maar eens kijken en kies maar….
Kun je je er iets bij voorstellen? Je stapt de weide in en binnen de kortste keren staan ze allemaal te dringen rond je voor aandacht en een knuffel, zowel de mama’s als de kids.
Af en toe durft een jong hengstje ook al eens jou een knuffel geven wat ontaardt in een mooie blauwe plek nadien.
Wie is de moeder van wie? Hengst of merrie? Je kan het amper zien of ze zijn alweer weg.
De punten van de veulenpointage? Welke punten had deze nu alweer? Ben het alweer vergeten en de deugniet is er ondertussen ook al weer van doorgemuisd terwijl een andere zijn plaats inneemt. Jeetje, wat een klus!
Als ze nu eens rustig bleven staan dan konden we kijken naar hun bouw, hun karakter… Maar nee hoor, zelfs voor een fotootje blijven ze niet staan. Gauw verstoppertje spelen achter de mama of tussen 2 andere mama’s door, of gauw gauw wat spelen met kameraadjes of lekker melk zuigen…
We zijn er na veel vijven en zessen toch uitgeraakt…
Ik heb nogmaals 1 ding geleerd….foto’s nemen van een veulen…. ok, maar geslaagde foto’s?
Dit worden ze dit jaar….
En nog 2 18-maanders die we echt niet konden laten staan…bloedmooi!
Half oktober zullen ze allemaal thuis zijn.
Interesse? Laat het ons weten!