4 jonge, mooie Freibergers zijn zopas gearriveerd bij ons…
2 Ruinen origine Rothschild (2 driejaarsen)
1 Ruin origine Rothschild (vijfjaarse)
1 Merrie origine Rothschild (3 jaarse)
de 5 jaarse ruin
3 jaarse ruin GARY
De nieuwkomers…
Author Archives: chantalsilvrants
Een mooi liefdesverhaal…
‘Er was eens….’ Klinkt dit voor jou ook als de beginzin van een klassiek sprookjesverhaal? Wel dit is er ééntje waarbij ik je durf te zeggen: ‘Nee, geen sprookje maar écht gebeurd en waarbij het toeval zich vast en zeker een hoofdrol toekende. Je zou het kunnen omschrijven met een spreekwoord als :’…Of hoe een dubbeltje rollen kan…’
Let’s go….Er was eens… onze allereerste Franches-Montagnes-ruintje, die van jonge leeftijd bij ons was, die bereden werd onder het zadel en tegelijk een zalig koetspaard was in enkel-en dubbelspan. Hij was een lief en betrouwbaar paard dat iedereen hier graag had. Heel bizonder was hij voor een meisje die haar rijlessen bij ons kwam nemen. Ik ga haar Lisette noemen… Vanaf de start was er een ‘coup de foudre’ bij allebei. Hun vriendschap werd hechter en ankerde zich bij allebei behoorlijk vast. Lisette was toen 12.
Ze had doodgraag het paardje gekocht maar de ouders zagen dit niet meteen zitten omdat Lisette al een pony had waar ze heel veel tijd in stopte en die ook plaats innam bij hen op de boerderij. Daarbij kwam dat Lisette aan haar middelbaar begon en de ouders zagen niet in dat hun dochter het werk van beide paarden + hen te werken niet zou kunnen combineren met de school. Daarbij kwam dat er nog kinderen thuis waren en… wat je voor de ene doet moet je ook voor de andere doen. Dus nee, helaas voor Lisette, maar het was en bleef een stevige njet. Lisette kon er zich niet bij neerleggen en bleef aldoor maar zagen en vragen, maar niets hielp.
Op een dag kwam er een koper en het ruintje verliet onze stal om een paar honderd km verder aan een nieuw leven te beginnen als koetspaard.
De wereld van Lisette stortte letterlijk in. haar beste vriend kwijt. Nooit zou ze hem nog terugzien! Ging hij wel goed verzorgd worden? Waar kwam hij terecht? Wat als ze hem niet graag hadden en die mensen hem opnieuw gingen verkopen? En zo sloegen haar gedachten op hol.
De tijd verliep en Lisette reed steeds meer andere jonge paarden waar ze met dezelfde liefde en gedrevenheid mee omging, maar diep van binnen bleef de liefde voor haar eerste ruintje leven. Steeds weer vergeleek ze het paard waar ze mee reed, met het ruintje. Thuis op haar kamer waren zijn foto’s alomtegenwoordig. Hem vergeten, dat kon niet maar ze had hem een plaats gegeven in het diepste van haar zieltje. Ze had aanvaard om er zich mee te verzoenen.
Tot op een dag… wij telefoon kregen van de nieuwe eigenaar om te vragen of we eventueel interesse hadden om het ruintje terug te kopen want hij had andere plannen in de sport en ging over op een span shetlandpony’s.
We spraken af om gaan te kijken in welke staat hij was want er was toch heel wat tijd overgegaan op de andere plek. Maar toen we daar aankwamen, bleek hij nog steeds dezelfde, goed verzorgd, alleen, zijn blik leek meer gesloten, apatischer of het hem allemaal niet zo kan schelen…
We kochten hem terug en onderweg naar huis zei mijn man: ‘Zou je eens niet bellen naar Lisette?’ Zo gezegd, zo gedaan!
Lisette nam telefoon op en ik vroeg haar: ‘Weet je nu wat er vandaag gebeurd is ?’ ‘Nee’, zei ze, ‘Wat dan?’ ‘Wel’, antwoordde ik, ‘Dit is nu raar toeval, we zijn op baan en hebben toevallig een paard gezien met dezelfde naam als je ruintje!’ ‘Oh’, riep ze,’ En geschokt als ze was, volgde er een domme vraag: ‘En, geleek hij er een beetje op?’ Ik was even stil en zei toen: ‘Wel, …het was hem!’ Toen had je de lange stilte aan telefoon, zelfs met een dikke schaar niet kunnen breken…
Ik wou haar niet langer onder druk zetten en vertelde haar dat we hem teruggekocht hadden en dat we ermee op weg waren naar huis.
Ik hoef je niet te vertellen wie er ons stond op te wachten toen we thuis de parking opreden. Traantjes van geluk rolden over haar wangen. Praten lukte eerst niet. Eerst de knuffels! Het ruintje zelf leek zich meteen te herkennen qua locatie maar vooral zijn Lisette herkende hij meteen. Zijn blik ging open en we zagen alle drie meteen het paardje terug zoals hij voordien altijd was geweest.
Vanaf toen ging alles in een versnelling, de ouders konden niet anders dan akkoord gaan toen ze hun dochtertje zagen heropleven.
Lisette is vandaag 17 en tot op vandaag is het een liefdesverhaal tussen die twee.
Laatste hoorde ik ze nog zeggen tegen een vriendinnetje: ‘Weet je, sinds ik mijn paard heb, heb ik mijn fiets aan de kant geschoven. Ik neem nu mijn paard gewoon voor alles in de plaats van mijn fiets!’
We komen ze allebei geregeld tegen, met zadel, zonder zadel, met hoofdstel, zonder hoofdstel, of soms ook gewoon op wandel met hem ernaast, of ze zet kleine kinderen die op bezoek zijn, op zijn rug. Boompje hier, balkje daar, eender wat, steeds plezier.
En hij zelf? Hij is in een opperste staat van geluk met ‘zijn Lisette’ en het andere merrieponytje bij hen thuis…
Kijk dit is nu waar een Franches-Montagnes voor staat, allround, loving, en betrouwbaar, het ideale familiepaard.
Les inséparables
De Sneeuwpret van Emile
Perscommuniqué van 01/12/2018 over de Freiberger-paarden door het Zwitsers Verbond v.d. Freiberger
Het Freibergerpaard is een uniek en onopsplitsbaar ras. De Zwitserse Federatie van het Freiberger-paard heeft met veel genoegen kennisgenomen van het antwoord van de Federale Raad op een interpellatie getiteld: ‘Gaat het laatste Zwitserse paardenras teloorgaan?’ De Federale Raad heeft hierop geantwoord dat de Freiberger één ras is en dat een 2de fokkersorganisatie wettelijk niet mogelijk is omdat dit een regelrechte bedreiging zou zijn voor dit typische inheemse ras.
Het Zwitsers Verbond van de Freibergers is wettelijk erkend en groepeert alle verenigingen van actieve fokkers. Ze houdt rekening met de specifieke kenmerken die vastgelegd werden in 2013 in het Studbook FM van het Oudere Type,en waarin die paarden opgenomen worden die voldoen aan deze criteria.
De Freiberger van het Oudere Type onderscheidt zich genetisch niet van de andere Freibergers. Dit betekent dat men het label ‘puur ras’ niet enkel op één bepaalde categorie kan plakken, maar dat ook de Freiberger met 0% vreemd bloed dit label kunnen dragen.
De maatregelen getroffen door het Verbond voor de promotie en het in standhouden van het ras Freiberger, gelden voor elke Freiberger, dus ook voor die van het Oude Type. Voor die laatste hoeven geen uitzonderlijke maatregelen genomen te worden.
De gekeurde hengsten van de Nationale Stoeterij in Avenches bezitten de totaliteit van de genetische diversiteit van het ras. Volgens het Federale voorschrift over de fokkerij, en gebaseerd op het feit dat enkel de Freiberger van het Oude Ras zou toehoren aan het Freiberger ras, is een erkenning van een 2de fokkerijorganisatie niet mogelijk. Hierbij komt nog dat een splitsing in de Freiberger-paardenpopulatie de overleving van het ras zou kunnen bedreigen, dit vooral door het verhoogd risico van hetzelfde bloed.
Wil je meer weten over de discussie hieromtrent klik dan op volgende link:
https://www.parlament.ch/fr/ratsbetrieb/suche-curia-vista/geschaeft?AffairId=20183973
Het Freiberger-paard
Bent u toevallig op zoek naar een Freiberger-paard en u
wil meer te weten komen over dit uitzonderlijke Zwitserse ras?
U heeft hier inderdaad een uitstekend idee mee gehad.
Wat ook uw discipline is, zij het wandelen, western,
aangespannen rijden, een wedstrijdje dressuur, een sprongetje
maken, ja misschien zelfs wel een klein crossparcoursje,
het Freiberger paard is tot dit alles in staat.
En zal dit zelfs met veel plezier doen voor u.
Een Freiberger is intelligent, betrouwbaar, gehecht aan
zijn verzorgers, en heel sociaal met andere paarden.
Wie zich ooit een Freiberger heeft aangeschaft, houdt die
voor het leven.
Misschien herkent u zich wel in één van volgende situaties:
- U mist wat vertrouwen door een eerder ongeval met een paard.
- U wil met vertrouwen de baan op kunnen te paard of
met paard en koets.
- U heeft een dochter/zoon die overstapt van pony naar paard.
- U zou willen leren mennen maar u rijdt ook wel onder
het zadel.
- U rijdt en uw partner wil eerder beginnen inspannen, en
dat met 1 en hetzelfde paard.
- U wil niet graag een hoog paard. De Freiberger zit tussen
1.50 -1.60m
- U zoekt een écht familiepaard.
- U wil een allround paard, bv in bos eens over
een boompje springen.
- U wil een paard waar u niet hoeft aan te sleuren
om hem te stoppen.
- U wil een paard waarmee u alleen op wandel
kan vertrekken.
- U wil een paard dat in groep zowel als leider voorop
loopt maar zich eveneens goed voelt midden of achteraan
in de groep.
Dit zijn allemaal heel belangrijke troeven.
Vergeten we niet van erbij te vertellen dat hij elegant is,
dapper, goed beweegt en heel economisch is in onderhoud
en beschikt over een sterke gezondheid..
Waar wacht je nog op? Zeker doen!
Een absolute aanrader!
Voor nog meer info...